ความเป็นมาของการก่อตั้งโรงเรียน
กองทัพบกได้ก่อตั้งโรงเรียนส่งกำลังบำรุงทหารบก (ใช้คำย่อว่า รร.กบ.ทบ. ตามระเบียบ ทบ. ว่าด้วยการใช้คำย่อในกองทัพบก พ.ศ.๒๕๔๐) ขึ้นมา เมื่อวันที่ ๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๐๐ เป็นสถาบันการศึกษาวิชาส่งกำลังบำรุง ขึ้นตรงต่อกรมส่งกำลังบำรุงทหารบก โดยใช้ชื่อว่า "วิทยาลัยส่งกำลังบำรุงทหารบก" และเปลี่ยนชื่อเป็น "โรงเรียนส่งกำลังบำรุงทหารบก" ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๐๐ ก่อนหน้านี้วิชาส่งกำลังบำรุงทหารได้ศึกษากันอยู่ในโรงเรียนเสนาธิการทหารบกและโรงเรียนของกรมยุทธบริการบางแห่ง และบางเรื่องในระดับหน่วยใช้ โดยจัดไว้เป็นสาขาวิชาหนึ่ง

เมื่อสงครามโลกครั้งที่ ๒ สงบลง กองทัพบกได้รับยุทโธปกรณ์และสิ่งอุปกรณ์ใหม่มากมายตามโครงการช่วยเหลือของมิตรประเทส ความรู้ที่ได้มีการศึกษากันมาแล้วไม่เป็นการเพียงพอสำหรับดำเนินงานทั้งระดับการจัดงานและการปฏิบัติ อีกประการหนึ่ง การขยายตัวทางทหารและเทคโนโลยีของกำลังรบ ทำให้จำต้องขยายงานด้านการส่งกำลังบำรุงมากขึ้นกว่าเดิม การใช้ความรู้จากการศึกษาในระบบการส่งกำลังบำรุงในระดับหน่วยใช้นั้น ไม่สามารถทำให้งานด้านการส่งกำลังบำรุงประสบผลดีได้ กองทัพบกจึงเห็นความจำเป็นที่จะต้องให้มีการศึกษาในระดับ การจัดงาน (Management) ซึ่งเป็นงานที่เหมาะสมที่จะใช้ "ผู้บริหารงานชั้นสูง" เป็นผู้รับหน้าที่นี้ ซึ่งยังไม่มีการศึกษาในระดับนี้มาก่อน
ในปี พ.ศ.๒๔๙๙ พล.ต.จิตติ นาวีเสถียร จก.กบ.ทบ. ในขณะนั้น ได้เริ่มประสานงานกับที่ปรึกษาทางการทหารสหรัฐฯ หน่วยงานและบุคคลที่เกี่ยวข้อง เสนอโครงการและแผนต่อกองทัพบกได้รับอนุมัติให้จัดตั้งขึ้น พร้อมกันนั้นก็ได้ออกระเบียบกองทัพบกว่าด้วยโรงเรียนส่งกำลังบำรุงทหารบก พ.ศ.๒๕๐๐ ไว้

พล.ต.จิตติ นาวีเสถียร จก.กบ.ทบ.
ผู้ให้กำเนิดโรงเรียนส่งกำลังบำรุงทหารบก
ในสมัยหลังๆ ต่อมา ทางโรงเรียนฯ ยังมีความเห็นว่า ควรมีหลักสูตรการส่งกำลังบำรุงสำหรับนายทหารชั้นผู้ใหญ่ และถ้าเป็นความต้องการของหน่วยเหนือก็อาจขยายออกให้มีหลักสูตรที่เกี่ยวกับการอุตสาหกรรมสงคราม (Industrial War Course) ได้ด้วย นอกจากนี้ ทางโรงเรียนยังได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาการโรงเรียนให้จัดการเปิดสอน หลักสูตรนายทหารส่งกำลังระดับกรมและกองพันขึ้นเป็นครั้งเป็นคราวอีกด้วย
ทั้งนี้ นับตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ.๒๕๑๘ เป็นต้นมา ผู้รับตำแหน่งโรงเรียนส่งกำลังบำรุงทหารบกคือ เจ้ากรมส่งกำลังบำรุงทหารบก เพื่อให้การดำเนินงานและแนวทางในด้านการส่งกำลังบำรุงสอดคล้องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
